Met meer dan 20 jaar ervaring in de Belgische bijzondere jeugdzorg, trok Koen De Pelsmaeker naar Rwanda. Tijdens zijn eerste bezoek aan Kigali kwam hij in contact met ‘Solange’, een meisje met een wonde in het gezicht en, helaas voor haar, was ze kind in een eenoudergezin: geen geld voor medische zorg, noch om naar school te gaan.

Voortbouwend op zijn Belgische ervaring, begon Koen ook in Kigali aan gezinsopbouwwerk: niet zozeer geld geven zodat de mama wél het schoolgeld zou kunnen betalen, maar kijken welke talenten de ouder in huis heeft en welke mogelijkheden er zijn om haar een eigen inkomen te laten verdienen. Bij Solange en haar mama heeft het gewerkt. Koen gaat op dat elan verder, er zijn nog veel ‘Solanges’ in en rond Kigali.

Intussen zet Koen zich ook actief in in de voetbalacademie van Kigali. De overheid investeerde fors in de nodige infrastructuur. Middelen voor een goede omkadering van de jeugdwerking zijn er niet. Voor heel wat beloftevolle voetballertjes ontbreekt thuis echter het nodige geld om een aangepaste uitrusting te kopen.

Hij heeft ook al de nodige contacten gelegd om op termijn cursussen stresstherapie te geven aan volwassenen: hoe stress en angsten (bv. omwille van de genocide) onder controle krijgen én – eens die technieken onder de knie – op hun beurt anderen leren over hun trauma’s en angsten heen te geraken.

Project: Solange Kigali (2018/55)

Meer info in ProMagazine nr. 7.26-2, pag. 3