De toekomstperspectieven van kinderen in het Zuid-Oosten van India zijn niet rooskleurig, zeker niet voor die van arme ouders. De twee grootste bedreigingen voor hun gezondheid: ondervoeding en vervuild drinkwater. In de regio Telengana helpt Fr. Anil dalits en tribals, de armste bevolkings-groepen. Hij stelt alles in het werk om de positie van de vrouwen en de kinderen te verbeteren.

In de crèche Mummy Home zal hij kindjes opvangen, zodat hun ouders – vaak alleenstaande jonge moeders – kunnen werken. In de crèche krijgen ze gezonde voeding en gefilterd water maar leren ze spelenderwijs ook al wat lezen en rekenen. Een schoolloopbaan start idealiter met kleuteronderwijs vanaf 3 jaar, zodat de kindjes op 6-jarige leeftijd voldoende kunnen lezen en rekenen, anders worden ze niet op de basisschool toegelaten.

Dankzij steun in het verleden, worden momenteel de eerste investeringen gerealiseerd. De grond werd aangekocht en in augustus 2018 werd een put geboord waaruit voldoende water kan opgehaald worden om het project leefbaar te maken. Begin 2019 is er de ‘eerste steenlegging’ van het gebouw waarin de crèche  zal gehuisvest zijn. Maar er is nog een weg te gaan vooraleer de bouw volledig af en ingericht zal zijn. Uw steun is van harte welkom!

Maar eens dat gerealiseerd, zullen er heel wat kleine kindjes in opgevangen kunnen worden en begeleid tot de overstap naar de basisschool. Dankzij dergelijk onderwijs zullen de meisjes onder hen kunnen ontsnappen aan de vicieuze cirkel van kinderarbeid en kindhuwelijken. Steun dus: Mummy Home (2018/56).

Meer info in ProMagazine nr. 7.27-1, pag. 1+2

Met meer dan 20 jaar ervaring in de Belgische bijzondere jeugdzorg, trok Koen De Pelsmaeker naar Rwanda. Tijdens zijn eerste bezoek aan Kigali kwam hij in contact met ‘Solange’, een meisje met een wonde in het gezicht en, helaas voor haar, was ze kind in een eenoudergezin: geen geld voor medische zorg, noch om naar school te gaan.

Voortbouwend op zijn Belgische ervaring, begon Koen ook in Kigali aan gezinsopbouwwerk: niet zozeer geld geven zodat de mama wél het schoolgeld zou kunnen betalen, maar kijken welke talenten de ouder in huis heeft en welke mogelijkheden er zijn om haar een eigen inkomen te laten verdienen. Bij Solange en haar mama heeft het gewerkt. Koen gaat op dat elan verder, er zijn nog veel ‘Solanges’ in en rond Kigali.

Intussen zet Koen zich ook actief in in de voetbalacademie van Kigali. De overheid investeerde fors in de nodige infrastructuur. Middelen voor een goede omkadering van de jeugdwerking zijn er niet. Voor heel wat beloftevolle voetballertjes ontbreekt thuis echter het nodige geld om een aangepaste uitrusting te kopen.

Hij heeft ook al de nodige contacten gelegd om op termijn cursussen stresstherapie te geven aan volwassenen: hoe stress en angsten (bv. omwille van de genocide) onder controle krijgen én – eens die technieken onder de knie – op hun beurt anderen leren over hun trauma’s en angsten heen te geraken.

Project: Solange Kigali (2018/55)

Meer info in ProMagazine nr. 7.26-2, pag. 3

De school bevindt zich in Mwene-Ditu, in de Kasaï-regio in de DR Congo. Ze opende in 2011 de deuren en wordt geleid door de missiezusters van Christus Koning. Ze telt momenteel 127 leerlingen, waarbij de zusters vooral kansen bieden aan jongeren die aan de rand van de maatschappij leven: kinderen van zeer arme ouders, wezen enz. De leerlingen kunnen kiezen uit een drietal technische, beroepsgerichte opleidingen.

Bedoeling is immers dat de jongeren na hun opleiding op eigen benen kunnen staan en een inkomen kunnen verdienen. Er wordt ook veel aandacht besteed aan het aspect ‘actief meehelpen‘ aan de opbouw van hun land, hun regio, hun onmiddellijke omgeving. Tijdens en dankzij de opleiding kunnen de leerlingen meehelpen aan de uitbreiding van de schoolgebouwen, aan de inrichting en afwerking ervan.

Garandeer mee kwalitatief technisch onderwijs voor de ‘uitgesloten’ jongeren van Mwene-Ditu. Project ‘Deux Collines’ (2018/54).

Meer info in ProMagazine 7.26-1 (pag. 3+4)

Wilt u ter plaatse een kijkje nemen, klik dan hier en geniet van hun enthousiasme!

Project: chirumalar constructive pedagogy (2018/52)

More information in ProMagazine 7.26-3, pag. 1+2 (English version ! – available on this site)

Meer informatie in ProMagazine 7.25-2, pag. 1+2 (Nederlandstalige versie)

De vidiyal gemeenschap stelde vast dat noch ongeschoolde Dalit-ouders noch hun kinderen begeesterd raakten door de traditionele ‘instructieve’ onderwijsmethode. Daarom zette ze het kind centraal in hun onderwijsmethode, via een zogenaamd constructieve pedagogiek. Ze stimuleren de kinderen om vragen te stellen en zo zelf hun kennis uit te bouwen en veel bij te leren.

De naam van de school in kwestie, Chirumalar, betekent in de Tamil taal ‘kleine bloem‘. Binnen de groep kinderen gaat bijzondere aandacht naar de opvoeding van meisjes, omdat vooral hún positie in de Indiase maatschappij moet verbeterd worden. Dit vernieuwend schoolproject beoogt deze meisjes te laten openbloeien. Help mee om het succesverhaal van de constructieve school te doen voortduren!